William Turner

Džozef Malord Vilijam Tarner (1775 – 1851) je bio engleski slikar i crtač epohe romantizma. Najznačajniji su njegovi prikazi pejzaža i morskih prizora koje karakteriše slobodan odnos prema boji.

Tarner je mnogo je putovao po Evropi i na ovim putovanjima je sakupljao u blokovima za skiciranje motive koji će mu kasnije poslužiti za izradu serije akvarela velikog formata i za serije bakroreza (Evropske reke, od 1817. godine). Bavio se i teorijom umetnosti.
Počev od 1807. izdavao je opsežan spis Liber studiorum, jednu vrstu traktata o slikanju pejzaža. Bio je aktivan i kao pesnik. Postao je profesor učenja o perspektivi na Kraljevskoj akademiji 1807. godine na koju je bio primljen već sa 15 godina.
Bio je poznat i cenjen pejzažista. Najviše je slikao engleske predele ali i motivi sa evropskog kontinenta bili su inspiracija za neka od njegovih dela. Upečatljiva slika prirodne stihije je njegova slika “Lavina koja se survava u Graubindenu” iz 1810. na kojoj je prikazana lavina u Alpima.
Prilikom posete Italiji, ostao je fasciniran Venecijom, tako da je slikao pod utiscima razna dela: naslikao je crkvu Santa Maria della Salute, Most Rijalto, Venecijansko sunce koje zalazi za more…

Neka od njegovih poznatijih dela su: “Peto egipatsko zlo”, ”Narcis I Eho”, ”Didona podiže Kartaginu”, ”Uliks ismeva Polifema”, ”Mećava na planini Tarar”, ”Požar u zgradi parlamenta”, ”Neustrašivi”, ”Pejzaž s mostom Volton”..
Njegovo slikarstvo je predstavljalo očaravajuću mešavinu pare, vode, atmosfere, sećanja na klasičnu umetnost i njihovog ponovnog proživljavanja.
Vremenom je razvio svoj zreli stil i uspeo da principe slikanja razvijene akvarelom prenese na slike u ulju. Iz ovog perioda stvaralaštva su slike “Snežna oluja”, “Kiša, para i brzina” i “Poslednja plovidba Temerera”. Kod njih je primetno ograničavanje na mali broj gotovo u potpunosti rastočenih motiva. Ove slike utemeljile su njegovu slavu kao umetnika koji je anticipirao impresionizam. Tarnerovi savremenici nisu u početku imali mnogo afiniteta prema slikama koje na apstraktni način prikazuju fenomene. Međutim, iako prikazuju fenomene industrijalizacije, Tarnerova dela ne treba svrstavati u grupu modernističkih ispovesti već u romantičarsko shvatanje prirode.